Grasmaaien is een goede therapie

Zaterdag 31 maart is een dag om snel te vergeten. Na drie weken snoeihard werken (werkweken van 75-80 uur), kon ik vandaag maar niet op gang komen. Ik voelde me zo wankel als een olifant op een woonboot.

Dan is het vaak een slim idee om even wat voor jezelf te gaan doen, maar ook dat wilde niet echt lukken. Even op pad geweest om wat zaken voor in de tuin te kopen. Vijf zaken gehad voordat we eindelijk iets naar onze zin hadden. Uiteindelijk een nieuwe elektrische grasmaaier en zo'n tuinslang oprolsysteem gekocht. Het in elkaar zetten en ophangen van die dingen ging ook al niet vlekkeloos. Het koste de nodige krachttermen, maar het gazon kan nu als Wimbledon court gebruikt worden.

Vandaag werd ook de Multiscope server verhuist naar een ander datacentrum. Normaal gesproken een routineklusje. Maar vandaag ging het niet helemaal vlekkeloos, de ene keer verbinding, dan weer niet. En als ik ergens jeuk van krijg, dan is het van downtime. De bezoeker zal er weinig van gemerkt hebben, maar achter de schermen toch wel een paar keer met René (Chief Technology) gebeld, om er zeker van te zijn dat het in orde komt. Gelukkig is dat een topper.

Maar goed, genoeg geklaagd nu. Het moet zeker geen persoonlijk klaagdagboek worden dit weblog (al lucht het wel op). Op dagen als dit denk ik vaak terug aan een sterke tekst die ik jaren geleden eens hoorde:

"It's like a day, when nothing seems to go your way. But you stick it out anyway, because you are a champ!".

En dat heb ik dus ook maar gedaan, gewoon doorbijten. Vanavond dus maar het werk ingehaald dat was blijven liggen. En dat ging vrij vlotjes. Grasmaaien is een goede therapie ;-)

P.S.: de lezer die weet van welke wijsgeer die tekst is, mag bij mij een biertje komen drinken (ik weet het, maar verklap niets).